ADI AŞK
"ÖLMEDEN ÖLÜNÜR MÜ?
BEN ÖLDÜM, YILDIRIM DÜŞTÜ BİR
YANIMA
YAŞAMIYORUM ARTIK”.
Yaşamıyorum ya. Herkes yaşadığımı
sanıyor, kandırıyorum onları. Nefes almak, vermek, yemek, içmek,
gezmek, çalışmak yaşamak sanıyorlar. Oysa yaşamak, istediğinle
istediğin yerde olmaktır. Sevmektir, paylaşmaktır, düşünmektir
vermektir. Beklemeden vermektir hem de…
Yaşamak; Bir şarkının sözünde,
notasında kendini bulmaktır. Bir tatlı gülücüktür gözlerde verilen.
Sıcacık tensel bir dokunuştur, okşanan bir saçın yumuşaklığıdır. Bir
dilden dökülen tatlı sözcüktür ılık ılık. Seninse, seninim diyorsa.
Bugün için, yarın için değil bir ömür içinse. Geliyor ve gelecekse,
seviyor ve sevecekse... Sadece yaşamak değil gümbür gümbür
yaşamaktır bu.
Gerisi felçli bir yüreği bir ömür
sürüklemektir.
Gerisi vurgun yemiş duyguların çırpınışıdır.
Ağustoslar da üşümektir titrercesine. Renk körü misali bakmaktır
doğaya...
Hele bir de sevdiğin, başkasıyla
mutluysa sevdanın müziğinde..
BU YAŞAMAK DEĞİL, YAŞARKEN
ÖLMEKTİR...
Aytül Kahraman
| 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.