Aşk neden hiçbir yürekte uzun süre konuk olmuyor, sadece mola verip sonra yine kanatlanıyor özgürlüğe ve geride bıraktığı izler ne kadar derin olursa olsun , ardına bile bakmadan çekip gidiyor??
Ve yaşam devam ediyor kıyısında, kah öldürüyor, kah güldürüyor, bazense sadece süründürüyor.
Nedendir vedalardaki son kucaklaşmalar?İçimiz burulur, gözlerimiz dolar, acır, acıtırız da yine de severiz vedaları.
Bir şehre veda etmek, bir arkadaşa, aileye, sevgiliye!!
En zorudur değil mi? Sevgiliye hoşça kal demek, sıradan sanılan ama hiç birimiz için sıradan olmayan..
Şimdi kadehimi;
hiçbir avdet umudu olmamasına rağmen yaşam denizinde tek kürekli bir sandal gibi manevra yapabilen ve sevda yanıklarını teninde onurla taşıyan tüm yaralı yüreklere kaldırıyorum.
Şerefe..
ALINTI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.