BENİM BABAMDI
Gittiğinden beri tuhaf bir istek var ona deli gibi sarılabilmek
için,
Yanı başımdayken onu öpemediğim her saniye toplanıp geldi
dudağıma
Herkese, ona karşı olan kızgınlığımı anlatırdım, hatalarını
Bilmezdim o vakit hata yaptığımı
Şimdilerde vurgulu bir sözcük var dilimde,
Ne söylersem söyleyeyim, sonuna muhakkak sıkıştırdığım.
Annemi kızdırırdı, evet ama o benim babamdı,
Beni üzdüğü zamanlarda oldu, ama o benim babamdı,
Özgürlüğümü çalıp gökteki şahine satmıştı ama benim babamdı o,
Bencildi bir duvara satmıştı ruhunu ama o babamdı benim.
Anormal sinirlenirdi,
Birden parlamasının ardı sıra su
dökülmüş ateşe dönerdi o benim
babamdı
Elinde bir tılsım taşırdı sanki,
Çiçekler açar bolluk gelirdi tuvale dokununca
Usta gölgeler atardı manzaraya,
Babam işini bilirdi.
Her şeye muhalefet olmaya bayılırdı,
Annemi son raddeye kadar kızdırmaya da.
El şakasına hiç kızmazdı.
Bir dizlerinden gıdıklanırdı,
Oraya da kimseyi yaklaştırmazdı,
Babam bizi çok severdi, o benim babamdı.
Doğanın hastasıydı, kronikti
Özlü sözleri yoktu ama
İçinde onlarca filozof yaşardı, o benim babamdı.
Sevgiden uzak yetişmiş, birazda fesattı ama o benim babamdı
Gençliğinde çok canlar yakmış,
Evlendiğinde de karısına son nefesine kadar aşıktı, o benim
babamdı
İdeallerine açık elliydi
Arkadaşsız, 53 yaşında kara kuru, ela gözlü,
yakışıklının
tekiydi, o benim babamdı.
Sürpriz yapmaya bayılırdı,
Hediyeler taşırdı evine,
Oda bizim için yaşardı,
Nefes alışı dolanırdı evin içinde,
4 paket sigaradan fırsat bulduğunda.
Horlardı geceleri kara kuru bir bulut gibi,
Yastığa başını koymadan dalıp giderdi,
O benim babamdı.
Hastayken kalbini tutar gözlerime bakardı
Ben de seni seviyorum derdim sessizce kulağına
Üç dişiyle gülmeyi başarırdı
Aklarını severdi kara saçlarını örten,
Ağlardı,
Duyguluydu, romantikti
Her şeyden önemlisi
Benim babamdı.
İlkleri bayılırdı yaşamayı ama en çok ta yaşatmayı
Öldüğünde de bana birçok ilk gibi yaşatmıştı,
İşte yine yapmıştı yapacağını,
İlk kez onsuz bırakmıştı beni
İlk defa horultusuz bir gece geçirmiştim
Daha birçok ilki bana o yaşattı,
Yetimlik gibi
Hayatta yalnız bırakmıştı işte beni.
Acısıyla, tatlısıyla,
Yanlışıyla, doğrusuyla,
Bağırtısıyla, sessizliğiyle,
Siyahıyla, beyazıyla,
Belki de biraz grisiyle.
O BENİM BABAMDI...
TÜLİN AÇIKTEPE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.