Adım
yalnızlık artık
Her adımda
yalnızlık.
Sormuyorum
yıldızlara neredesin diye kaç zamandır.
Yalvarıyorum
rüzgarlara fısıldamasın diye adını
Günden güne
büyüyor hasretinin yangını
Alışmalıyım
diyorum sensizliğe
Bak,
sensizlik çok olmuş bana alışalı
Nereye
gitsem, hangi kapıyı çalsam,
Sırtımda
sensizlik;
Bırakıp
kaçtığımı düşünürken
Vefalı bir
kedi gibi
Alıyor
kokumu,
Buluyor beni
her yerde.
Ne yapsam
olmuyor
Unutamıyorum
bakışlarını
Hangi kapıyı
çalsam
Kapıyı,
sensizlik açıyor.
Yüreğimde
sayısız sevda
Bağrımda
neşter yaraları,
Hiç aklımda
yokken çıktın karşıma
Yoktan yere
dar ettin bana buraları
Unutmalıyım
diyorum ismini
Gece
yarıları adını haykırarak uyanmamalıyım uykulardan
Tekrar
görsem diyorum bir kere olsun
Bir fotoğraf
karesi gibi kaydetsem yüzünü.
Ne olurdu
serap misali kaybolmasaydı
Yitip
gitmeseydi avuçlarımdan su gibi.
Beni
bekliyor elemli, kederli
Ve her
saniyesi heder geceler.
Her kaldırım
taşında sanki ayak izin
Her
sokağında bu şehrin hayalin yürüyor;
Sen yoksun.
Ne yapsam, ne
etsem çaresi yok,
Her çiçek
biraz gül, her gül biraz sen kokuyor.
Ve ben;
Hangi şehre
gitsem her sokağı sen
Hangi ülkeye
gitsem başkenti, sensizlik oluyor.
ALINTI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.