Sen benim sevgimi değil,
ben sana sevgimi harcadım sevgilim!
Ben seni öyle sevdim
üstüne alınma sebebi sen değildin. Seni ben sevmek istedim diye sevdim!
Sevmek için seni seçtim, pişman da değilim!
Ben sende, sen dâhil
kimsenin göremediklerini sevdim, sakladıklarını, gizlediklerini sevdim.
Ben senin sevilmeye değer bulmadığın taraflarını sevdim.
Çirkinliklerini, kötülüklerini, çekilmezliklerini, bencilliğini, kinini,
nefretini sevdim.
Ben senin gün aşırı başka
birine dönüşmeni izlemeyi sevdim. Başka bir adama her dönüştüğünde başka
bir kadın olmaya soyunup, seni bambaşka ama yine sınırsızca sevmeyi
sevdim.
Ben sendeki doyumsuzluğu
sevdim. Arsız çocuklar gibi “beni daha çok sev” demeni, gezdirirken
parmaklarımı saçlarında, kıvrılıp, kucağımda uykuya dalmanı ve en çok da
yüzünde beliren o tarifsiz masumiyeti sevdim.
Bir kâbusun orta yerinde
sırılsıklam uyanıp, yüklenip korkularını, tek söz etmeden çarpıp, kapıyı
gitmeni sevdim!
Gece yarıları tavana
diktiğin gözlerine vakitsiz yerleşen kederi ve bir de dudak kenarlarına
sinen o içsel devinimlerini görmeyeyim diye pencere kenarlarında
dikilip, uyumamı beklemeni ve en çok da uyuduğumu sanıp, arka odada
gizli gizli akıttığın gözyaşlarını sevdim!
Hiçbir şeyden mutlu
olamayacak portresi çizerken sen, ben seni mutlu edebilme ihtimalini
sevdim!
“Sıkıldım artık senden!”
derken bile, yanımdan bir adım öteye gidemeyişini sevdim.
Sen ağız dolusu küfürler
ederken bana, suskunluğa sığındığımda sabrımdan usanıp, çıldırıp, önüne
geleni devirip, kırmanı sevdim! Hırsını alamayıp, kalbimi kırdığındaysa
sarhoş olana dek içmek için dışarı çıkıp, sabaha karşı yatmadığım
uykumdan beni kaldırmanı, sahil boyu tek kelime etmeden saatlerce el ele
yürümelerimizi sevdim!
Şefkatim ağır geldiğinde
kabadayılığa soyunmanı sevdim. Yersiz kıskançlıklarınla ve
kuruntularınla zehir ettiğin geceleri bile sevdim.
Üstünde başka kadınların
kokularıyla ve zafer sandığın tek gecelik kaçamaklarının vicdan azabıyla
kapıma dikildiğinde seni içeri alıp, sonsuz bir merhametle sana
sarıldığımda gözbebeklerinde beliren o çocuksu şaşkınlıklarını sevdim!
İçinde yanan ihanet
ateşinin sıcaklığına dayanamadığında, benim de seni aldattığım yalanına
kendini inandırmak için çırpındığında, vakitsiz beni sorgulamanı sevdim,
en çok da aslında doğru olmaması için, içinden dualar ederken bana
inanmayan gözlerle bakmanı sevdim.
Seni bıkmadan, usanmadan
böylesine fütursuzca sevebildiğim için, sana olan sevgimden, tükenmek
bilmeyen sabrımdan, merhametimden ve şefkatimden nefret etmeni bile
sevdim!
Ben senin çevrendeki tüm
o kalabalığa rağmen içini kaplayan kimsesizliğini, sahiplenmek isteğiyle
yanıp, tutuştuğum sahipsizliğini, paylaşmaktan korktuğun yalnızlığını
sevdim.
En çok da arınmaya
çalıştıkça çoğalan günahlarını, bana duyduğun o yapay kini, apansız
hortlayan, saklamaya çalıştıkça eline yüzüne bulaşan o başıboş kederini
sevdim.
Ben senin beni başka
kadınlarda arayışını sevdim. Bazen beni kıskandırmak, bazen kendini
kandırmak için başka kadınlara gidişini, kazanmak için gittiğin
uzaklardan yaralarını sarmam için yine bana dönüşünü, yalnız onlara
değil, bana ve en çok da kendine yenildiğinin farkındalığında arınmak
için bana sığınmanı sevdim.
Ben senin çocuksu
inatlarını sevdim. Bazen neyi savunduğunu bile unutarak saçmaladığına
aymanı, sana “haklısın canım” derken aslında içten içe ve sessizce
haksız olduğunu kabullendiğini gizlemeni sevdim.
Ben seni şahitsiz sevdim,
seni tutanaksız, belgesiz sevdim. Kafanı karıştırdı, korkuttu seni bu
sevgi oysa çok basitti her şey; ben seni sevmek istedim diye sevdim!
Beni sevip, sevmemen
umurumda bile değildi, ben seni sevmeyi sevdim, ben seni böyle
sevebilmeyi sevdim! Ben seni hem senin yerine hem benim yerime sevdim!
Ben seni her gün her gece hep başka türlü sevdim.
Benim seni sevdiğim gibi
başka birinin seni sevemeyeceğini ve bunun şimdilik farkında olmadığını
bilerek sevdim sevgilim! Günün birinde belki benim sevdiğim kadar başka
bir kadın daha sevecek seni ama kimse benim sevdiğim gibi sevemeyecek ne
yazık ki, bu da benden sana kalacak kara bir lanet sevgilim!
Sen benim sevgimi değil,
ben sana sevgimi harcadım sevgilim!
Ben seni öyle sevdim
üstüne alınma sebebi sen değildin. Seni ben sevmek istedim diye sevdim!
Sevmek için seni seçtim, pişman da değilim!
Seni sevmem için
varlığına ihtiyacım yok çünkü ben seni sana rağmen sevdim!
ALINTI
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.